Kot domowy – pochodzenie

Felis silvestris lybica

Według badaczy, przodkowie domowych kotów pojawili się na Ziemi około 12 mln lat temu. Współczesne koty pochodzą od prehistorycznych drapieżców kerodontów oraz późniejszych palcochodnych Pseudaelurus. Teorii na to skąd pochodzi kot domowy jest co najmniej kilka. Według jednej z nich, chyba najbardziej prawdopodobnej, przodków kotów domowych należy szukać wśród małych gatunków dzikich kotów zamieszkujących Europę, Azję i Afrykę o naukowej nazwie Felis silvestris. Ten gatunek małego kota jest bardzo rozpowszechniony i występuje w rozmaitych lokalnych podgatunkach (do nich również należy nasz rodzimy żbik). Jednym z nich jest Felis silvestris lybica (kot płowy/kot nubijski/żbik afrykański), który dawniej zamieszkiwał obszar całej północnej Afryki.

Wydaje się, że to właśnie od tego kota pochodziły pierwsze koty udomowione starożytnych Egipcjan oraz w rejonie Żyznego Półksiężyca. W miarę rozprzestrzeniania się kotów po całym świecie, również inne podgatunki Felis silvestris wniosły swój wkład w genotyp kota domowego, szczególnie europejski żbik oraz najprawdopodobniej azjatycki kot stepowy. Nie mniej wiele wskazuje na to, że największy udział w tworzeniu genotypu miał jednak kot płowy, bowiem europejskie żbiki są zwierzętami nadzwyczaj lękliwymi, nawet odchowane od oseska przez człowieka, nie pozwalają się w pełni udomowić, są nieprzystępne i nieufne. Natomiast dzikie koty podgatunku afrykańskiego są wręcz urodzonymi zwierzętami domowymi. Młode koty płowe odławiane przez człowieka w krótkim czasie pozbywają się lęku i szybko przyzwyczajają do życia w towarzystwie człowieka.

Na przestrzeni wieków kot domowy opanował niemal cały świat. Można go spotkać w większości zakątków naszego globu, gdzie często pełni swoją odwieczną rolę – strażnika ludzkiego gospodarstwa, łowcy gryzoni. Dzieje się tak, bowiem na przestrzeni wieków fizycznie i psychicznie kot domowy nie uległ znaczącym zmianom i w dalszym ciągu pozostał znakomitym łowcą.
(©Karolina Telwikas)